Korte update over de branden in Indonesië

De situatie verslechtert, er is geen andere manier om het te beschrijven, en er is geen einde in zicht voor het lijden van mensen en dieren. Op het satellietbeeld hieronder een paar dagen geleden genomen is te zien hoe de dikke gelige rook 
letterlijk het binnenland van Borneo als een tapijt bedekt. En de uitslagen op de PSI‐instrumenten gaan van de meters! 10x hoger dan het gevaarlijke niveau !!

Elke dag zijn er nu meldingen van sterfgevallen en de regering heeft zojuist plannen aangekondigd om de meest ernstig zieke mensen op schepen te evacueren om schone lucht in te ademen! Hoe in godsnaam gaan ze zo veel 
mensen evacueren?? Nu worden tenten gebracht met luchtzuiveringsapparatuur om patiënten ter plekke een kans te geven om te ademen! En deze patiënten lijden ‘slechts’ aan de korte termijn effecten! Hoeveel miljoenen mensen zullen 
op lange termijn worden beïnvloed door de deeltjes die zich hebben genesteld in 
hun longen? 

Dit zijn nu dagelijks beelden in de lokale nieuwsmedia hier in Indonesië. Mensen ziek en stervend, scholen gesloten voor weken aan een stuk, geen inspannend werk meer, meer branden in orang‐oetan leefgebied, met inbegrip van het  beschermde Mawas‐veen moerasgebied dat ik begon om de wilde orang‐oetans  te redden en, waar al 15.000 hectare is verbrand, branden nu zelfs op de rand van onze orang‐oetan rehabilitatie stations! De lijst van de verschrikkelijke gevolgen eindigt hier niet … 

De economische gevolgen zullen ernstig en langdurig zijn. Duizenden vluchten geannuleerd, regio’s met slechts rivieren als toegang volledig afgesneden van de buitenwereld en producten die voor andere benodigdheden zouden worden 
verhandeld, verslechteren en verliezen hun waarde. Als ze eindelijk kunnen worden vervoerd zullen de prijzen instorten.  
Ongevallen en botsingen gebeuren in de rook, op de weg, op de rivieren, zelfs op zee! Oogsten mislukken! Indonesië gaf zijn ministers opdracht 1,5 miljoen ton rijst te importeren om zijn mensen te voeden. Vandaag volgde suiker, al snel zal 
er aan veel meer landbouwproducten een tekort zijn en meer zal moeten worden 
geïmporteerd. 
En de smog maakt onze buren boos. Vandaag onderging Thailand de slechtste 
smog ooit. Helemaal uit Indonesië! We horen altijd eerst uit Singapore, dat meer 
in “beeld” is. Maar Myanmar, Maleisië, Brunei en andere landen in de regio 
krijgen nu ook onze rook van de bos‐ en vooral de turf branden. Aanvankelijk zei 
onze vice‐president Jusuf Kalla dat Singapore niet moest klagen en blij moest zijn 
met 11 maanden per jaar schone lucht uit Indonesië!  
En ook de wijze waarop Indonesië aanvankelijk hulp weigerde uit andere landen 
bij het bestrijden van de branden. Later werd de hulp alsnog geaccepteerd. Maar 
nu de vliegtuigen die hadden kunnen worden ingezet zijn gegaan !! Ja, de 
Australische vliegtuigen zijn terug naar huis vanwege hun eigen branden en 
behalve één helikopter uit die armada van buitenlandse vliegtuigen en moderne 
apparatuur, die op de voorpagina’s van het nieuws stonden, zijn nu verdwenen 
volgens de Jakarta Post vanochtend. 
Nou de branden zijn niet verdwenen! En de vliegtuigen waren zowiezo van 
weinig nut. Hoe is het mogelijk om water op vuur te laten vallen dat je 
nauwelijks kan zien door die dikke rook? Hoe kan een kleine hoeveelheid water 
van boven een turfvuur blussen dat meters onder de oppervlakte brandt?! Er is 
geen eenvoudig antwoord meer. De afvoer van de turf moerassen voor 
oliepalmen, om hout af te voeren via de kanalen, het is allemaal al gebeurd. De 
enorme waterbevattende turf, als een spons, is nu droog, zijn aan het ontbinden 
en staan in brand. Er was geen wetshandhaving en als ik de Indonesische 
kranten hier lees, ziet het er niet goed uit voor de toekomst! De corruptie die in 
feite het probleem is, wordt niet aangepakt. Het tegendeel, er lijkt een duidelijke 
georganiseerde actie te zijn om de campagne tegen de corruptie te breken. 
De uitstoot door de brandende bossen heeft 
nu epische proporties bereikt en het einde is 
nog steeds niet in zicht… Het is niet alleen 
Borneo dat brandt of Sumatra. Nee, de 
branden op Sulawesi en vooral in het 
afgelegen Papua lijken volledig aan de 
controle te ontsnappen! Kijk op de kaart aan 
de linkerzijde … Papua is verder naar het 
oosten en de hoogte‐breedteverhouding lijkt 
niet geschikt voor publicaties! Papua valt van 
de radar … Maar ook daar zijn de oliepalmen 
massaal de regio binnengedrongen, en de 
resultaten worden steeds pijnlijker duidelijk. Ik ben geschokt bij het vooruitzicht 
dat oliepalmen nu worden voorgesteld als de oplossing! Hoe durven ze! De 
overheid wil het makkelijker maken om concessies te krijgen. En ze willen hun 
eigen standaard samen met Maleisië voor wat ze “duurzame palmolie” noemen, 
iets wat naar mijn bescheiden mening niet eens bestaat! En Maleisië heeft net 
vandaag gezegd dat ze niet willen klagen bij Indonesië over de branden, maar 
alleen maar Indonesië willen helpen beter palmolieplantages te maken als een 
oplossing voor de toekomst! Ik kan alleen maar naar adem snakken en huilen! 
Het spijt me voor deze litanie van klachten en frustraties. Masarang kan alleen 
komen met lange termijn oplossingen voor de huidige ramp gebieden. Onze 
nieuwe bossen in Noord‐Sulawesi helpen de mensen van Tomohon nu met het 
leven brengend water en de suiker palmen die we geplant hebben, kunnen 
mensen helpen te overleven bij misoogsten van hun vruchten, zetmeel, palm 
hart, suiker, honing en eiwitrijke larven. Ten minste geven onze alternatieven 
hoop dat we op een dag oplossingen kunnen implementeren die ten goede 
komen aan mensen, de natuur en ook aan de alles opslokkende zakenwereld. 
Er zijn nu zo veel problemen die uw aandacht vragen (immigranten, conflicten, 
de lijst is lang). Maar wat er nu gebeurt, net voor de COP21 in Parijs, vertelt ons 
dat we niet alleen kunnen leven in het nu en met symptoom beetrijding. 
Klimaatverandering is een probleem dat een lange termijn aanpak en serieuze 
inzet nodig heeft. De natuur geeft ons nog steeds de oplossingen. Ik hoop alleen 
dat we genoeg tijd hebben om ze te gebruiken. Ik hoop dat u Masarang zal blijven 
steunen in onze missie om “de natuur te behouden door de empowering van de 
lokale bevolking”. Politici doen het (nog) niet. Lokale initiatieven laten resultaten 
zien.

Willie Smits 
23‐10‐2015