“Dit is het verhaal van twee van mijn lieve vrienden, Bento en Is. Het zijn orang-oetans en ja, ze zijn inderdaad mijn vrienden. Wat ze hebben meegemaakt is een triest verhaal, maar hun verhaal is helaas verre van uniek. Zoveel van hun mede-orang-oetans hebben het zelfs nog erger gehad. Dus wat maakt hun reis zo speciaal? De opgedane ervaringen zijn uitermate positief.”
Het transport was vermoeiend voor het personeel en stressvol voor Bento en Is. Maar het was opmerkelijk hoe snel zowel mensen als orang-oetans herstelden.
Het zijn de eerste twee volwassen mannelijke orang-oetans waarvan we hopen dat ze de voorbode zijn van ongeveer 150 mannelijke, jukpadder-orang-oetans. Die momenteel in minder optimale omstandigheden in gevangenschap vertoeven en die zonder steun vrijwel geen kans meer hebben op een beter leven zonder tralies.
Desalniettemin geeft de komst van Bento en Is echte hoop op een lange termijn oplossing voor die grote “onlosmakelijke” orang-oetans.
“Terug naar mijn vrienden Bento en Is. Is (afkorting van Iskandar, de naam van de politie die hem hielp redden) was een baby-orang-oetan van vier tot vijf maanden die vanuit Kalimantan naar Noord-Sulawesi werd gesmokkeld in een kleine doos per vliegtuig. Gelukkig heeft het Tasikoki Wildlife Rescue-team dit ontdekt en gecoördineerd met de lokale wetshandhavingsinstantie en uiteindelijk op 30 april 2004 om middernacht de smokkelinspanning onderschept.”
In het reisverslag The long journey home to Borneo [Engels, PDF] van Willie Smits, vind je het hele verhaal van Bento en Iskander en hun reis naar Borneo.